یکی از شیوه های برداشت مغناطیس سنجی، برداشت به شیوه تانسور کامل گرادیان مغناطیسی است. به منظور به دست آوردن تانسور کامل گرادیان مغناطیسی زمین حداقل به چهار حسگر نیاز است. تاکنون، به شیوه معمول، از چهار مغناطیس سنج اسکوئیدی به منظور بدست آوردن تانسور کامل گرادیان مغناطیسی استفاده شده است. اما این حسگرها هزینه زیادی داشته و دامنه عملکرد دمایی کمی دارند. اخیراً حسگرهایی با تکنولوژی سیستم های میکرو الکتریکی مکانیکی یا (ممز) توسعه داده شده اند که بسیار کوچک، کم وزن و کم مصرف می-باشند. در این تحقیق از این نوع حسگرها به جای حسگرهای اسکوییدی استفاده شده است. هر چند این حسگرها قدرت تفکیکی به اندازه مغناطیس سنج های اسکوییدی ندارند و نمی توان از آن ها بر روی بی هنجاری های کوچک که تغییراتی کمتر از 160 نانوتسلا بر روی میدان مغناطیسی زمین ایجاد کرده اند استفاده کرد، اما این حسگرها قادرند بزرگای میدان مغناطیسی را در سه جهت عمود بر هم اندازه گیری کنند و دارای حساسیت قابل قبولی می باشند. در این مطالعه چهار حسگر از این نوع با آرایشی متقاطع راه اندازی شده اند. سپس برداشت هایی بر روی یک ذخیره سنگ آهن در نزدیکی روستای جعفرخان شهرستان سقز در استان کردستان انجام شده است. به منظور اعتبار سنجی درایه-های ماتریس تانسور کامل گرادیان مغناطیسی با مشتقات سویی حاصل از یک حسگر با یکدیگر مقایسه شده اند. این مقایسه نشان می دهد روش تانسور کامل گرادیان برای درایه های Gxx، Gyx، Gzx، Gzy و Gzz نسبت به مشتق های سویی متناظرشان به ترتیب به اندازه صفر، 79/4، 80/10، 83/83، 46/8 افزایش نسبت سیگنال به نوفه داشته است. این موضوع نشان دهنده توانایی حسگرهای (ممز) در برداشت به شیوه تانسور کامل گرادیان مغناطیسی است.

کامپوزیت های WC-Co که به هاردمتال ها موسوم اند، استفاده گسترده ای در بخش صنعت حفاری نفت و گاز دارند. چند سالی است که استفاده از این کامپوزیت ها با ساختار نانو، مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق، کامپوزیت WC-9Co-0.7VC در دو حالت میکروساختار و نانوساختار با استفاده از فرآیند پرس داغ سریع ساخته شده و سپس ریزساختار و خواص مکانیکی آن ها با یکدیگر مقایسه شده است. خواص مکانیکی کامپوزیت هاردمتال میکروساختار و نانوساختار از قبیل چگالی، سختی، چقرمگی شکست و استحکام شکست برشی اندازه گیری شد. تقریبا در تمام خواص و ویژگی های اندازه گیری شده، نمونه نانوساختار، نتایج بهتری را در مقایسه با نمونه میکروساختار از خود نشان داد. بررسی ساختار نمونه ها به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی، نشان داد که کوچک شدن اندازه ذرات کاربید تنگستن به کمتر از nm 100 در نمونه نانوساختار، باعث ارتقا خواص شده است. مقدار سختی و استحکام شکست برشی متوسط در نمونه میکروساختار به ترتیب برابر با1310HV30 و2604MPa است که این مقادیر در کامپوزیت نانوساختار به ترتیب برابر با1743HV30 و3138MPa است.

وجود ژل در پلی بوتادین اولیه باعث کاهش میزان اتصال شیمیایی و چسبندگی در طول فرایند تولید و پخت تایر شده و در نتیجه موجب ترک شیار می گردد. بنابراین در این تحقیق تجزیه حرارتی نمونه های پلیمری PBR در دمای 650-0 درجه سانتیگراد توسط روش های STA مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. تجزیه هم دمای نمونه های پلیمری با درصد ژل مختلف در شرایط یکسان نشان داد که اکسیداسیون و تجزیه نمونه ها در سه مرحله مختلف صورت می گیرد و منحنی DSC ساختمان شبکه ای ژل را نشان داد. خواص فیزیکو مکانیکی آمیزه های لاستیکی بر پایه NR/BR اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که ارتباط خوبی بین خواص فیزیکی مکانیکی و ترک خوردگی شیار آج تایر با درصد محتوای ژل مختلف PBR اولیه وجود دارد.

در این مقاله، کاربردی نو از یک حسگر ژیروسکوپ (ممز) (MEMS) ارزان قیمت برای تعیین وضعیت یک ماهواره کوچک، ارائه و مراحل کالیبراسیون این حسگر شرح داده شده است. از آنجا که کاربرد مورد نظر ماهواره بوده است و در این وسیله عملا شتاب گرانش بی اثر خواهد بود در این تحقیق برای اولین بار تاثیر بایاس گرانش بر داده های حسگر دیده شده و با پیشنهاد یک روش نو میزان این اثر، محاسبه و در کالیبراسیون لحاظ شده است. برای کالیبراسیون این حسگر از یک میز چرخان دقیق تک محوره استفاده و با توجه به تاثیر تغییرات دمایی بر بایاس و ضریب مقیاس، روشی برای حذف اثر منفی این خطاها از طریق جبران سازی دمایی ارائه می شود. این حسگر سه محوره از نصب متعامد سه ژیروسکوپ شکل گرفته است. با توجه به دشواری دسترسی به میز چرخان سه محوره، روشی بر پایه استفاده از میز چرخان تک محوره برای حذف خطای عدم تراز بودن (Misalignment) استفاده شده است. خطای عدم هم ترازی با قرار دادن حسگر در وضعیت های متفاوت و چرخش میز در سرعت های مختلف به طور قابل ملاحظه ای حذف شده است. نتایج آزمایشگاهی، صحت روش پیشنهادی برای کالیبراسیون حسگر ژایروی (ممز) سه محوره را تایید می کند.

در این تحقیق، اثر حضور نانولوله های کربنی چند دیواره اصلاح شده با عامل کربوکسیلیک در ترکیب درصدهای وزنی 0.01 و 0.02 مطالعه شد. نمونه های نانوکامپوزیت بتنی از توزیع یکنواخت نانولوله ها در مخلوط سیمان و ماسه در آب تهیه شدند. تاثیر مکانیکی نانولوله های کربنی توسط آنالیزهای فشاری و خمشی و اثرات ریزساختاری و تغییرات مورفولوژیکی آنها توسط آنالیز میکروسکوپ الکترونی مطالعه شد. افزودن نانولوله های کربنی به بتن، سبب افزایش مقاومت فشاری و خمشی به ترتیب به میزان %30 و %13 می شود. همچنین سبب کاهش خلل و فرج نانوکامپوزیت بتنی و در نتیجه ایجاد نانوکامپوزیت بتنی فشرده تر و پیوسته تر می گردد. نانولوله اصلاح شده در ماتریس کامپوزیت بتنی، با ایجاد سطح تماس بیشتر و در نتیجه سطح انتقال نیروی بیشتر، سبب پیوند بهتر نانولوله با ماتریس بتنی پیرامون آن می گردد و از پیشرفت نقص های توده جلوگیری می کند.

در این مقاله یک ساختار جدید از میکروفون خازنی‎ ‎(ممز)(‏MEMS‏)‏ ‏ بی سیم ‏ طراحی، ‏آنالیز و مدلسازی شده است. در ساختار پیشنهادی از یک میکروفون با ولتاژ پولین ‏ ‏بسیار کم استفاده شده که با یک سلف (ممز)ی سری است. سلف (ممز)ی با یک سلف ‏خارجی در حالت القای متقابل قرار دارد و ولتاژ مورد نیاز میکروفون را تامین می کند. ‏اطلاعات دریافتی میکروفون نیز از طریق القای متقابل ‏ منتقل می شود. سنسور برای ‏استفاده در سمعک ناشنوایان طراحی شده است. ابعاد میکروفون برابر ‏μm2‎‏250‏‎×‎‏250 ‏است که در میان سلف (ممز)ی با ابعاد ‏mm2‎‏2‏‎×‎‏2 قرار دارد. میکروفون و سلف (ممز)ی هر ‏کدام به صورت جداگانه تحلیل شده و سپس با استفاده از المان های فشرده الکترونیکی ‏مدل سازی شده و روابط ریاضی برای طراحی سنسور ارائه شده است. شبیه سازی بخش ‏(ممز)ی در‎ ‎نرم افزار ‏Intellisuite‏ و شبیه سازی بخش مداری، در نرم افزارADS‏ انجام ‏شده است. سنسور به علت استفاده از المان های غیر فعال ‏ و (ممز)ی، کم نویز و کم توان ‏بوده و سیگنال به نویز و توان مصرفی آن به ازای ورودی ولتاژ ‏mv‏100 برابرdb‏79.6 و ‏mW‏204 است. به دلیل عدم وجود باتری، ابعاد سنسور پیشنهادی کوچک است و ‏برای کاربرد های پزشکی و امنیتی مناسب است.‏

یکی از بهترین روش های مؤثر برای بهبود مقاومت به سایش و سختی فولادهای زنگ نزن اعمال پوشش های سطحی است. از جمله این پوشش ها، پوشش های آلیاژی و کامپوزیتی پایه نیکل هستند. در این تحقیق، پوشش کامپوزیتی نیکل-فسفر-اکسیدتیتانیوم با استفاده از روش آبکاری الکتریکی بر روی فولاد زنگ نزن AISI 430 ایجاد شد. تأثیر pH آبکاری (3، 5/3 و 4) بر روی میکروساختار و میکروسختی و رفتار سایشی آن ها مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تعیین فازهای موجود و محاسبه اندازه دانه، از روش آنالیز پرتو ایکس (XRD) استفاده شد. مشخصه یابی پوشش به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) صورت پذیرفت. میکروسختی نمونه های بدون پوشش و پوشش دار توسط دستگاه ریزسختی سنج ویکرز اندازه گیری شد. همچنین مقاومت سایشی نمونه های بدون پوشش و پوشش داده شده با کامپوزیت نیکل-فسفر-اکسیدتیتانیوم با استفاده از آزمون پین بر روی دیسک بررسی شد. نتایج آنالیز پرتو ایکس نشان داد که افزایش pH باعث افزایش اندازه دانه ها می شود. همچنین نتایج آزمون میکروسختی و پین بر روی دیسک نشان داد افزایش pH موجب کاهش میکروسختی و مقاومت سایشی می شود. بیشترین سختی (18/618 ویکرز) مربوط به پوشش ایجاد شده در 3pH=، با غلظت gr/L 40TiO2= بود. همچنین بیشترین مقاومت به سایش و کمترین کاهش وزن ( mg15/0) نیز مربوط به همین پوشش بود.